Oprichting

1975, Koninklijk besluit met Keizerlijk gevolg

Het was een ‘koninklijk’ besluit met keizerlijk gevolg. Jan Kuijpers nam midden jaren zeventig een dappere beslissing met verstrekkende gevolgen. Samen met zijn vrouw Jo vond hij dat er in ut Fèèr ook (weer) carnaval gevierd moest worden. Als lid van de Raad van Elf in Raamsdonk vierde Jan Kuijpers destijds carnaval in de kleinste kern van de gemeente. Zijn vrouw Jo hoorde daar toen in de wc iemand zeggen: “Hé, dè is ‘r een oit ut Fèèr en die mot hier in Ramsdoenk carnaval kome viere.”


Jan en Jo Kuijpers (met rechts medebestuurslid Jos Romme)

Jo vertelde dat verhaal aan Jan, maar pas op de terugweg naar ut Fèèr. Dat werkte als de bekende rode lap op een stier. Geheel in Jan Kuijpers-stijl moet hij toen een koning waardige beslissing hebben genomen. De volgende ochtend was er namelijk het besluit om carnaval in Raamsdonksveer nieuw leven in te blazen. En dus weer een ‘vorstendom’ voor vier dagen te installeren.

Raamsdonksveer had in het verleden weliswaar een georganiseerd carnaval gekend. Maar dat was slechts van korte duur geweest. In het najaar van 1964 werd de Carnavalsstichting Raamsdonksveer opgericht (hoewel er in 1961 en 1962 ook al wel wat carnavalsactiviteiten waren geweest). Vanaf 1965 waren er ook wel (bescheiden) optochten, maar in 1967 ging het georganiseerde carnaval ter ziele vanwege diverse conflicten. En omdat iemand er ook nog eens met een deel van de kas vandoor was gegaan.

Acht jaar later kreeg Raamsdonksveer echter weer een carnaval. Op 26 februari 1975 werd op initiatief van Jan en Jo Kuijpers, CV De Faant opgericht. Zo worden Jan en Jo Kuijpers de vader en moeder van het Faantelaandse carnaval.


Document van optichting (26-02-1975)

In hun geest vieren wij alweer jaren een georganiseerd carnaval in Raamsdonksveer. Dat zou nooit zijn gelukt als Jan en Jo Kuijpers er niet in waren blijven geloven. De inzet van Jan en Jo Kuijpers voor het Faantelaandse carnaval was bewonderenswaardig. Overal hebben ze voor gelopen, van alles georganiseerd en tot diep in de nacht pakken zitten maken en snoepzakken zitten vullen. Dat viel niet altijd mee. Of zoals Jan Kuijpers het zelf zo beeldend kon verwoorden: “Wai hebbe ‘m oep tientalle plekke gestote. Mar, wai zèn blaive gaon. Ik geleuf nie dè wai in ut Fèèr ‘n straot hebbe overgeslaoge.”

Lees verder: De beginjaren