1989

De Watertoren

De bouwploeg wordt aangenaam verrast door de kamertemperatuur die de hal van de nieuwe bouwlocatie Tim Reyntjens biedt. Syberische omstandigheden worden tropische sferen. De doorwerkjas kan uit. In een t-shirt kan worden geplakt, geverfd enz. Bijna onnatuurlijk. De bouwers voelen zich als mijnwerkers in een witte blouse met een stropdas. Ze hebben ook nooit geweten dat verf en behanglijm zo snel kunnen drogen. Wat een luxe. Cor Baardemans, Bertus Keijzers en Jan Marcelissen leggen het contact met Tim en zijn gastvrije vrouw, die een autospuiterij bestieren. Er worden goede afspraken gemaakt. De gastheer wil de garantie dat er geen alcohol wordt genuttigd. De drie Faanten haasten zich te vertellen dat, dat vooroordeel naar bouwclubs toe al lang door C.V. de Faant zelf omver is geworpen. In ‘de schuur’ is ooit 1 krat bier neergezet, waar zeven flesjes uit genuttigd zijn. Tim Reijntjens kijkt het drietal ongelovig aan. ‘Maar ik neem aan dat jullie wel een pilsje lusten, zegt hij’. ‘Kom maar naar onze fistaovund Tim, dan kande zien, de wai er nie in spouwe’, zegt Cor Baardemans. ‘Maar bai de waoge drinke wai genne druppel’, zeggen ze nu alle drie vol overtuiging. Tim en zijn vrouw zijn om. We mogen in een hoek van de hal met zeil een stuk afbakenen en eind 1988 gaan we aan de slag. Het thema is een sneer naar de Veerse politiek, dat met de gedachte speelt de monumentale watertoren langs de rijksweg te slopen. Wethouder Jansen verkoopt de markante toren echter voor een symbolisch bedrag van 1 gulden aan een kunstservicebedrijf. Hij wordt geportretteerd aan de achterkant van de wagen. Voor de stoet uit loopt het trotse echtpaar Bertus en Jo Keijzers als “ Faanste Faant “ en “ Grotste Ouwe Droif “. De eerste prijs is de beloning. De Reutefleutes worden tweede, derde de Leuthappers. Er wordt tijdens de bouw geen druppel genuttigd, althans geen bier. Wel koffie van ?…… de Fam Reyntjens. Ze hebben er schik in.

Duiven van de watertoren

In 1989 werd een carnavaleske replica van de Watertoren gebouwd. Bouwer Ad van Gils vond dat er duiven op moesten zitten, want dat was ook zo bij de echte watertoren. Wonderbaarlijk knap en snel wist Ad een 50 stuks duiven te vormen. ‘Des ok ut enige we’k kan, doive vorreme’ zei Ad zeer bescheiden. Pieter van Leeuwen en Jan Marcelissen hadden andere plannen met deze dakjannen. Ze haalden na de optocht de duiven van de wagen en stopten deze in een duivenmand met daarop de tekst: ‘Doive te koop’. Ze dweilden hiermee langs allerlei horecagelegenheden. Met een onzinnige duivenmelkersact slaagden zij erin elke duif voor een gulden per stuk aan andere carnavalsmaffen te verkopen. Sommigen werden zelfs voor de tweede of derde keer verkocht nadat ze eerste waren teruggekocht. dat jaar worden ook de eerste kontakten gelegd met de Prisma, enkele bewoners kwamen wat helpen tijdens de wagenbouw en hebben vanaf die tijd ook altijd mee gelopen in de optocht.

1990

Locomotief “Bertus“

Het motto van de Veerse Dag in 1989 was: ‘Raamsdonksveer stoomt op’. Het idee van Jan van Seters om dit idee ook toe te passen op de carnavalswagen, werd door Jan Marcelissen in tekening gebracht. In combinatie met het carnavalsmotto ‘Zonder Faant gin Zottelaand, werd gedacht aan een soort Faantse Stoomzottemotief. Op de bouwvergadering in oktober stemmen alle bouwers in met het ontwerp. De locomotief gaat de naam ‘Bertus’ dragen met erop een aantal zotte Faanten. Half november wordt begonnen, maar op 5 december wordt de bouwploeg overrompeld met het bericht dat Jos Marcelissen is overleden. De ploeg is flink van slag, maar als een soort van eerbetoon aan Jos wordt de wagen afgebouwd en gaat de week voor carnaval de spuitcabine in van Tim Reyntjens. De ombouw van de tractor wordt een kolenwagen. Hij trekt de locomotief op zondag 25 januari achterstevoren het Heereplein op. De optocht in ut Faantelaand gaat door, waar vele optochten in de regio vanwege zware storm worden verplaatst naar halfvasten. Om het 15-jarig bestaan een extra feestelijk tintje te geven worden er maar liefst 1000 groen-gele ballonnen opgeblazen. Het is een prachtig kleurrijk geheel.

Rinus en Lenie

Nadat jaren lang tijdens de optocht alleen maar briefjes waren uitgedeeld die betrekking op de wagen hadden, vond Rinus Kallemein dat het tijd werd om daar verandering in te brengen, allemaal veel te staties was rond de wagen vond hij. Hij kwam met het idee om een loopgroep rond de wagen samen te stellen die snoep zouden uitdelen tijdens de optocht. Een prima idee zo zou blijken, het werd ineens een stuk levendiger rond de wagen. Het assortiment werd in de loop der jaren uitgebreid met bloemen, chips, fruit en warme hapjes. Alles werd opgeslagen in de bakfiets of kinderwagen van Rinus die hij als gediplomeerd rijinstructeur door de straten loodste, om ze dan halverwege weer bij te vullen voor het tweede deel van de route. Bijgestaan door zijn vrouw Lenie, zijn zoon, Ine en Nel de Meijer en nog diverse anderen hebben ze dit jaren gedaan. Helaas liet na 1998 zijn fysieke toestand het niet meer toe en moest hij afhaken, maar de activiteit zoals destijds gestart bestaat heden ten dagen nog steeds, al is de bezetting natuurlijk wat anders geworden. Langs de wagen wordt snoep uitgedeeld onder coördinatie van Rinus en Lenie Kallemein en tevens lege ballonnen met een briefje met opschrift ‘blaost ‘m mar oep’. De groep bestaat uit zeker 30 personen en Pieter van Leeuwen zit op een bakfiets waarin alle prullaria ligt ( liggen? ) “ Faantse Faant ” Jan van Seters loopt met groen-gele paraplu trots voorop, met ” Grotste Ouwe Droif “ Rian Luybregts aan zijn zijde. De kritieken van de jury zijn lovend. Volgens de deskundigen is de carnavaleske uitvoering groots, is de afwerking onnavolgbaar en spelen we qua presentatie prima in op het publiek. De prijsuitreiking vind voor de eerste keer plaats buiten plaats en wel op het heereplein, dit wordt door de meeste carnavalsverenigingen niet als een succes ervaren. Punten van kritiek zijn o.a. dat het veel te laat begint, te koud is voor de kinderen, jury lijsten onvolledig zijn ingevuld en er te weinig sfeer is. De COR heeft n.a.v. de nieuwe gemeentelijke verordeningen echter geen andere keus, maar zal in overleg met de verenigingen in de toekomst de prijs -uitreiking aantrekkelijker proberen te maken. Aanvullende juryopmerking: Dit was carnaval! Eerste prijs met 337 punten. De Faant ondergaat dit carnavalsjaar echter met gemengde gevoelens. Er moet een groot verlies worden opgevangen. Jos zal enorm worden gemist.

Verbouwing

Dat de bouwers nog meer in hun mars hadden dan alleen maar carnavalswagens bouwen bewezen ze in de zomer van 1990. Toen werd onder leiding van Jan van Seters, Jos en Toon de Meijer de kantine van de Firm. Reyntjes maar liefst drie meter de hoogte in gebracht, hierdoor werd de goede band die intussen was opgebouwd met de fam. Reyntjes nog eens extra glans gegeven.

1991

Sultan

Op 9 januari van dat jaar brak in Irak de Golfoorlog uit. De wereld in rep en roer. Voor sommige burgemeesters een reden om pas enkele dagen voor carnaval aan de hand van de actuele gebeurtenissen in de Golf te beslissen over het wel of niet doorgaan van de optocht. Onrust dus ook binnen de carnavalswereld. De bouwers van de Faant kampten met een extra probleem, berustend op louter toeval. Zij hadden dat jaar gekozen een ‘Oosterse wagen’. Motto van de wagen zou zijn de fantastische leuze: ‘Faantelaand, Mekka van de leut’. Bij toeval echter, vertoonde een gigantische sultan op een hoogte van 10 meter bijzonder veel gelijkenissen met de Irakese leider Saddam Hu(s)sayn. Om te voorkomen dat de club enige provocerende of spottende bijbedoelingen zou hebben gehad werd de spreuk van de imposante wagen veranderd in Faante Morgana. De bouwers van De Faant waren reeds vroeg begonnen en konden niet vermoeden dat er een oorlog uit zou breken. Saddam had van te voren geen contact gehad met Keijzer Bertus of zoals Bertus zelf zei: Ík heb ‘m ok nie oep de bouwvergaodering gezien’.

Druk, Druk, Druk.

Paul Marcelissen die vanaf dit jaar gaat ontwerpen heeft zijn collega’s op 1 november in Zaal Boelaars met zijn tekening (De Pauwtekening) enthousiast gemaakt. Paul zal later ook tekeningen gaan ontwerpen voor C.V. de Daltons waar Ted en Jeroen Pelders de kiem leggen voor een enorme opwaardering van de Haaykaantse optocht. Daar bleef het echter niet bij voor Paul Marcelissen, hem word ook nog eens gevraagd of hij tussen de bedrijven door nog even een nar kan maken voor CV Meezunalle. Omdat de onderlinge verhouding tussen de beide clubs prima is,( zij zijn immers ook thuis bij Boelaars) geeft Paul gehoor aan het verzoek. De nar later afgewerkt met polyester siert tijdens de carnavalsdagen nog jaren de gevel van een pand op de kruispad

De bouw verloopt voorspoedig, er is zelfs tijd over om de wagen nog uit te breiden, waarvan i.v.m. bovengenoemde perikelen wordt afgezien. Het wordt de hoogste creatie van De Faant tot dan toe. Met 10.25 m. maakt hij een overrompelende indruk. Indrukwekkend was ook het aantal mensen in de wagen, zeker 15 mensen zijn er verantwoordelijk voor dat alles aan de wagen in beweging komt en blijft tijdens de optocht. Toon de Meijer laat op spectaculaire wijze een slangenbezweerder op en neer bewegen, en wordt samen met broer Jos ook nog eens door de COR gehuldigd voor hun inzet de laatste jaren bij het opknappen van de jeugd prinsenwagen. Anton Mureau en Jeanne Koops twee zeer actieve leden van de activiteiten commissie zijn dit jaar “ Faantste Faant “ en “Grotste Ouwe Droif “.

Bouwcommissie

De bouwcommissie laat in De Faantstraot trots weten dat binnen 9 weken een kwalitatief mooie wagen is gebouwd. ‘De afwerking en kleureenheid zijn weer verbeterd. Met name de bouwsnelheid gaan als gevolg van steeds meer ervaring en de heerlijke temperatuur in de bouwhal hard vooruit’. Er komen veel clubs uit de regio informeren naar onze bouwstijl. ‘Jammer, dat er geen Veerse verenigingen komen kijken’. Zo staat in het verslag, waarin zoals verder blijkt De Faant zich zorgen maakt over de toekomst van het Veerse carnaval. Onbewust vermindert de animo en raakt de ambitie op een lager pitje door de steeds kleiner wordende concurrentie. C.V. de Faant wil blijven groeien, maar het is zeker niet de opzet om het niveau te ontgroeien. De optocht zou door een onderlinge samenwerking veel groter en mooier kunnen worden. Laten we daar in de toekomst naar gaan werken.


Foto's 1989
Foto's 1990
Foto's 1991