Diverse weetjes

Mensen in de wagen
Het was dikwijls op de zondagmorgen nog niet duidelijk welke mensen er nou allemaal in de wagen zouden gaan, nachtmerries kreeg Cor Baardemans er van. Het is natuurlijk allemaal begrijpelijk, stel je eens voor je hebt 3 maanden aan een wagen staan te bouwen en op de dag dat al dat moois gepresenteerd word aan duizenden mensen zit jij tussen de kranten en het ijzer met oordoppen in je eigen uit de naad te zweten om het geheel nog beter tot zijn recht te laten komen. Voorwaar een opgave die heel - heel veel respect verdient. Maar uiteindelijk was er toch altijd weer een optimale bezetting. Zonder iemand tekort te doen volgen hier wat namen die Cor Baardmans nooit in de steek lieten; Henk van den Kieboom, Anton van den Kieboom, Henk Luijbregts, John Keijzers, Rene Keijzers, Bert Keijzers jr., Anton Mureau, Michel de Meijer, Ronny van Schijndel, Jurgen Baardemans, Jarno Fijneman, Jos en Toon Meyer, Rene van Uijen, Wim de Wit, Willem van Kuijk, Remco van den Kieboom, Piet Kuijten, Harry de Bont en Jan Willem Simons.

Verkoop van onderdelen
De Faant bouwde in korte tijd in de regio en daarbuiten een reputatie op als wagenbouwers. Dat had tot gevolg dat er voor de poppen die op de wagens stonden vaak al voor de optocht belangstelling was om te kopen. Regelmatig kwamen carnavalsclubs van andere plaatsen tijdens het bouwen op bezoek om eens te kijken, om raad te vragen of vanwege interesse voor bepaalde poppen die men dan wilde kopen voor het volgende jaar. Drie jaar achtereen kwam er zelfs een club genaamd De Tunnelklossers uit Wassenaar poppen kopen. De loopgroep van 1986 bestaande uit 17 poppen werd voor 500 gulden verkocht aan de Bierbukskus uitHank. Zij behaalde hiermee de eerste prijs in Knusterooierslaand om de groep vervolgens een jaar later voor hetzelfde bedrag weer door te verkopen. De grote piraat uit 1984 ging naar Hoeven. Delen van de wagen van 1990 werden verkocht aan Het Rutselbos(ch) uit Oosterhout. Voor 600 gulden ging in 1999 de oprichter van de harmonie naar Moerdijk, aan deze club zouden de twee daar opvolgende jaren voor nog eens 1000 gulden aan poppen etc. worden verkocht. Ook met carnavalsclubs uit Made, Dussen, Dorst, Drunen, Raamsdonk, Geertruidenberg en Raamsdonksveer deed men in de loop der jaren zaken. Frappant detail is dat meerdere malen het jaar daarop in die plaatsen met onderdelen van CV De Faant een eerste prijs werd behaald.

Fam. Loonen Thuisbasis
Over gastvrijheid hadden De Faanten niet te klagen. Via de achtertuin van Willem van Laarhoven kwam men gemakkelijk in de keuken van slagerij Loonen terecht, waar moeder Diny met grote regelmaat voor een lekkere bak koffie zorgde. En zoals het een echte slager betaamt, zorgde slager Tiny op carnavalszondag voor een warme pan erwtensoep en roggebrood met spek. Jaren stond de wagen voor de optocht begon voor de slagerij opgesteld

De Proppenkoning
Eén van de meest onderschatte bezigheden bij de wagenbouw is het proppen maken. Waar lassers, vormers en plakkers snel werk in het zicht kunnen brengen, is het proppen maken een ietwat saaie en ondankbare taak die gezien moet worden als voorbereidingsfunctie voor de vormers. Proppers proppen kranten in elkaar, waardoor deze door de ontelbare kreukels, wanneer ze eenmaal weer uit elkaar gehaald worden door de vormers, gemakkelijker in een gewenste vorm kunnen worden opgebracht. Vormers weten: Hoe beter de prop, hoe beter men hem zijn wil op kan leggen. De prop krijgt een eigenschap die een beetje in de buurt komt van die van klei. Hij is kneedbaarder. De beste proppenmaker aller tijden was Sjaak Sneijers. Zijn grote handen hebben vele pagina’s van DeStem, Telegraaf en De Volkskrant gegeseld. Stapels kranten nam Sjaak mee naar huis, waar hij ze opfrommelde tot proppen en ze vervolgens in een plastic zak deed. Bijna dagelijks bracht hij weer volle zakken mee naar de bouwhal, zodat de vormers vooruit konden met hun werk. De bouwers noemden hem liefkozend 'De Proppenkoning.' Hij word in 2001 gehuldigd op de feestavond van CV De Faant en in 2002 door de COR opgenomen in de orde der 'Grotste Faanten,' hem werden de versierselen van de 'Bronzen Faant' omgehangen. Hij trekt met zijn eigen trekker van 1981 t/m 1985 de wagen van de faant, om daarna nog jaren de prinsenwagen het faantelaand door te loodsen op zondagmiddag. Sjaak overleed in het voorjaar van 2007.

Willem van Laarhoven
Willem van Laarhoven zette na zijn pensioen zijn beroep als boer om in een hobby. Zo’n stuk of tien koeien, een appelgaard en een moestuin hield hij nog een tijdje aan. In zijn schuur was nog plaats en het was een genereus gebaar van hem dit te laten gebruiken door C.V. de Faant. Er is zelfs een jaar geweest dat er drie clubs bouwden. De jongens van De Faant hadden in Willems hart een apart plekje. De stoppen vlogen soms door zijn huis, wanneer de lassers en de slijpers weer eens voor hoogspanning zorgden. Ze stonden dan plots in een pikdonkere schuur. De meterkast van Willem had het in de maanden voor carnaval zwaar te verduren. Maar hij maakte zich er niet druk om. Hij draaide er gewoon weer een nieuwe stop in en voort ging het werk. Op een keer kwam hij er zelfs voor uit Het Hoge Veer, waar hij bij zijn zus op bezoek was. Hij maakte er geen probleem van. Willem kon op zijn beurt bouwen op de bouwers. Zij verzorgden de koeien alsof ze nooit anders hadden gedaan en ruimden de schuur steeds keurig netjes op. Ook op zaterdag werd de wagen even naar achter gereden. Een zus van Willem wilde dan graag haar auto in de schuur zetten. Willem vroeg dan altijd beleefd aan de bouwers of ze een plaatsje vrij wilden maken, wat een illustratie was van zijn oprechte gastvrijheid door nota bene dit als gastheer te vragen. Hij kwam vaak kijken, had een warme belangstelling voor de wagenbouw. Hij wist precies waar alle kèrels (zo noemde hij de poppen) moesten komen staan. Zo heeft hij menig veehandelaar, kennis of familielid rond -geleid als een gids in het Rijksmuseum. Willem werd op de receptie van het 10 jarig bestaan in 1985 tot erelid benoemd. Willem van Laarhoven overleed in het najaar van 1986.

Prijzengeld
Hier een overzicht van het prijzengeld in de loop der jaren behaald door CV De Faant tot aan het 33-jarig bestaan.

Geveldecoratie
Omdat men tijdens een bestuursvergadering vond dat het domicilie van CV De Faant tijdens de carnavalsdagen wel wat herkenbaarder mocht zijn werd besloten om een nieuwe gevel decoratie te maken. Een prachtig ontwerp wordt gemaakt door Andy en Jan Marcelissen. Jan van Seeters komt met het idee om hem van polyester te maken zodat het jaren mee kan. In oktober 1989 wordt onder in de kelder bij Jan Boelaars begonnen door Jos Marcelissen, Jan Marcelissen, Jan van Seeters, Andy Marcelissen en Bertus Keijzers, Ad Blankers, Peter Zijlmans, Gerry Koops. Toon van Strien, Henk Luybregts en Pieter van Leeuwen. Een mooie plaats om te knutselen al was het wel wat aan de lage kant, zo kon het zijn dat men Ad Blankers soms met drie pleisters op zunne kop zag lopen omdat hij hem weer eens had gestoten aan ne betonnen balk. Het was een hels karwei, de vorm werd gemaakt van kranten die daar na met kaarsvet werden ingesmeerd en vervolgens kwam het polyester er overheen. De stank van de polyester was tot vòòr in het café te ruiken, deuren en ramen stonden dagen open maar de stank bleef weken hangen. Men kon echter trots zijn op het resultaat, dat tot op heden de gevel van ons domicilie versierd. Ze hebben er nooit iets van gezegd Jan en Sjaan Boelaars maar we hebben ook nooit meer durven vragen of we onder in de kelder nog eens iets van polyester mochten maken. In 2007 maakt de geveldecoratie een ritje naar Dintelmond om daar te worden opgeknapt door de Firm. Stevens. Frans Marijnissen die al enkele jaren met een dieplader op carnavals zondag onze losse onderdelen vervoerd, pakt deze keer maar een vrachtwagen van de Firm. Rasenberg.



Koos van Beveren
Na aanleiding van het sluiten van onze vaste bouw en opslag locatie in 1987 (schuur van Willem van Laarhovem) zit CV De Faant met een probleem. Sjaak en Arnold Sneijers komen met een oplossing, en zo ontstaan de eerste contacten met de Firma Schindex. Anton Mureau gaat namens het bestuur een praatje maken met eigenaar Koos van Beveren, of hij misschien een plaatsje over heeft voor tijdelijke opslag, dat tijdelijk maar dat wisten we toen natuurlijk nog niet zou echter voor lange tijd blijken te zijn. Koos van Beveren, Hagenees van geboorte blijkt een man naar ons hart te zijn, we moeten hem Eén ding beloven nooit in het gedeelte te komen waar de oude wagens van zijn schoonvader staan opgeslagen, want daar is hij zuiniger op dan op zijn vrouw zij hij altijd lachend,verder mogen jullie van alle ruimten gebruik maken In een ruimte maken we een extra zoldertje zodat Sjaak en Arnold Sneijers er hun trekker en wij de kleine carnavalswagen kunnen stallen, tevens word er zo extra ruimte gecreëerd om alle materialen op te slaan. Er worden decors gemaakt voor het elf - elf bal, kleine carnavals- poppen etc. Koos wordt door diverse leden van de faant ( Rinus Kallemein, Sjaak Sneijers, Bertus Keijzers, Arnold Sneijers, Ad Blankers, ) geholpen bij diverse werkzaamheden in en om het huis zoals, het hakken van hout, het zetten van een schutting, tuinonderhoud enz. enz. “ Koos als geboren niet carnavalsvierder “ vind het allemaal prachtig en als je er eens binnen liep wist hij je uren aan de praat te houden, want praten dat kon hij moet je maar eens aan Toon en Jos de Meijer, toch eigenlijk geen praters, vragen. Op zondagochtend was hij altijd precent bij de opbouw van de carnavalswagen, kocht dan trouw het jaarlijkse insigne en lied aan iedereen horen hoe trots hij wel was op zijn carnavalsclub. Jaarlijks werd hij uitgenodigd voor de feestavond hij kwam echter nooit, hij was veel blijer met het flesje wijn dat hij jaarlijks rond de Kerstdagen van de club kreeg aan geboden. Hoe trots hij al die tijd op Cv de Faant geweest is bleek wel toen ik als bestuurslid in het najaar van 2005 afscheid van hem ging nemen. Omdat zijn bedrijf plaats moest maken voor het project Dongeburcht had hij besloten te verhuizen naar zijn tweede vaderland Frankrijk. Hij toonde mij toen een planchetten met daarop alle insignes die cv de faant in al de jaren had vervaardigd, trots zij hij die krijgt in Frankrijk een speciaal plaatsje zodat ik altijd aan jullie herinnerd zal blijven. Koos van Beveren een Hagenees met een Faantehart.

De inwendige mens
Trees Riool bracht met de jaarwisseling altijd oliebollen naar de bouwloods, ook zorgde zij samen met An Mureau altijd voor broodjes en koffie tijdens de jaarlijkse rommelmarkten. Jo Keijzers deelde jaren broodjes koffie/thee en fris uit tijdens de optocht toen de stoet nog langs de margrietstraat trok, later toen de route werd geweizicht en men de margrietstraat rechts liet liggen nam dochter Rian de traditie over, dit dikwijls tot ergernis van de optocht commissie, die vonden dat we de zaak allen maar ophielden. Maar bij de COR wisten ze ook wel dat je een traditie`s in eren moet houden die horen immers bij carnaval. Ze zijn er trouwens zelf mee begonnen, in de begin jaren was de optocht immers zo lang dat men tussentijds een rust pauze moest inlassen. Rina Melisse was de beheerder van de centen tijdens de rommelmarkten, al het geld wat men beurde werd direct bij haar in geleverd.