1986

Old-Timer

De bouwers besloten in het jaar na het 10-jarig jubileum wat gas terug te nemen. De drie voorgaande jaren was er steeds 13-14 weken gebouwd. Maar nu werd er een kleinere wagen, een oldtimer, gemaakt. Inclusief pop bereikte hij een hoogste van 8 meter. Om de wagen heen bewoog zich een unieke loopgroep. De wagen was zondagmorgen snel opgebouwd. Toon van Strien hoefde dit keer geen halsbrekende toeren te verrichten. Zeventien leden doken onder de loopgroep, om achter Jos Marcelissen, op de feestavond gekozen tot de eerste Faantste Faant het geheel naar een tweede plaats te loodsen achter CV de Reutefleutes. De loopgroep werd vervolgens verkocht aan een carnavalsclub uit Hank, om daar in 1987 wederom een eerste prijs te behalen.

1987

De Schuur

De Schuur van Willem van Laarhoven. Een heilige tempel voor de bouwers, een tweede thuis, een ontmoetingsplaats van kameraden. De Schuur van Willem van Laarhoven zou worden gesloopt. Hij paste niet in het nieuwe bestemmingsplan van de gemeente. De bouwers hadden hier veel moeite mee en na overleg met het bestuur ging de volgende brief richting B en W.

Betreft bouwplaats cv de faant.

Via Dhr. W van Laarhoven hebben wij vernomen dat zijn schuur verkocht is aan de gemeente Raamsdonk en t.z.t. ontruimd zal moeten worden. Hierdoor zijn voor onze vereniging nogal wat problemen ontstaan. In voornoemde schuur is nogal wat materiaal van onze vereniging opgeslagen, waar we nog geen andere opbergruimte voor hebben gevonden. Bij eventuele vernietiging van deze materialen zou dit voor onze vereniging een grote financiële strop zijn, wat de positie van onze vereniging in gevaar zou brengen. Tevens zou dit betekenen, als we geen andere locatie kunnen vinden dat een dertigtal personen hun kreatieve kwaliteiten niet meer zouden kunnen uitoefenen. Dit zou voor de optocht in Raamsdonksveer ( promotie gemeente Raamsdonk ) betekenen dat de winnaar van de eerste prijs ( 1983 – 1984 – 1985 ) verstoken blijft van de mogelijkheid om hun kwaliteiten als makers van carnavalswagens aan het grote publiek te tonen. Daarom ons verzoek aan u, om vernoemde schuur te mogen blijven gebruiken als opslag c.q. bouwplaats voor onze carnavalsvereniging. Vertrouwend op u medewerking en in afwachting van verder berichten verblijven wij, Hoogachtend: CV de Faant.

Omdat men de bui al wel voelden naderen, werd gelijktijdig besloten een carnavalswagen te maken met als thema: ‘Vlak oos nie oit’. De Schuur werd uitgebeeld met burgemeester Schouten met slopershamer gezeten op een wals daarachter. Hij maakte alvast slaande bewegingen naar de Schuur. Nieuwkomer Cor Baardemans introduceerde samen met Jan van Seeters de eerste technische hulpmiddelen om de diverse bewegingen soepeler te laten verlopen. Een trotse Henk van den Kieboom ging de stoet vooraf als Faantste Faant In de optocht werden papiertjes uitgedeeld met de tekst: ‘Bouwplak oep de schroot, help oos oit de nood’. De eerste plaats werd heroverd, op het juryrapport stond de legendarische tekst, “ Uitstekend, ga zo door en een zoen van de juffrouw “. Cor Baardemans, Bertus Keijzers en Jan en Jos Marcelissen waren al eens een praatje gaan maken op het gemeenthuis met de toenmalige wethouder. De gemeente kende echter geen sentimenten. Het gemoed van de burgemeester was bespeeld, maar niet echt beïnvloed. Begrijpelijk. Maar de mannen van de Faant hadden wat meer moeite met de geringe inzet van de gemeenteraad in deze kwestie.

Met de schrik vrij

Aan de wagen met daarop burgemeester Schouten (1987) kleeft een wel erg bizar verhaal. Toen deze na de optocht vanuit de Hoofdstraat het lange, hobbelige pad naar de boerderij van Willem van Laarhoven was opgedraaid, voltrok zich een feit wat bij ooggetuigen de schrik om het hart deed jagen. Eenmaal langs de boomgaard komende, brak de constructie van het bovenlijf van de burgervader, waarna diens torso met kop en al zijwaarts in de boomgaard donderde. Niemand van de mensen ter plekke durfde er aan te denken, wat de gevolgen zouden zijn geweest, wanneer dit tijdens de stoet zou zijn gebeurd. ‘Schouten is van zijn wals gevallen, nou kan ie onze schuur tenminste niet slopen’, was een opmerking waarmee de bouwers zich van de schrik probeerden te bevrijden. Het realiteitsbesef won het echter dit keer dik van de lolbroekerij. Dit mocht nooit meer gebeuren.

Het Ooievaarsnest

Diezelfde kop kwam overigens onbeschadigd uit de takken van de boomgaard en zorgde voor nog meer verhaal tijdens dat carnaval. Pieter van Leeuwen kreeg namelijk het idee om de kop tijdens de prijsuitreiking van maandagavond op het tegenover het burgemeestershuis staande ooievaarsnest te zetten. Hij kreeg Nol Snijders zover dat die met kraan en al naar het nest zou komen. Ook Bertus Fens werd in het complot betrokken. Maar het liep tegen. Want een enorme sneeuwbui verstoorde hun escapade. De kraan zakte weg in het gras en zo ontstond het gevaar dat ze er niet meer uit konden komen. Het diepe spoor is nog heel lang zichtbaar geweest, alleen van de daders ontbrak elk spoor. De mislukte grap werd echter hersteld op vrijdag 26 januari 1990, drie jaar later. Burgemeester Schouten kreeg bij zijn afscheidsreceptie een fotocollage aangeboden van onze club met daarop o.a. zijn carnavalshoofd, keurig netjes uitgeknipt op ……een ooievaarsnest. Jos Marcelissen belandde vlak voor carnaval 1987 in het ziekenhuis in Raamsdonksveer en miste daardoor de optocht. Om Jos toch deelgenoot te maken reden de Faanten de wagen na de optocht nog eens voor het ziekenhuis langs.

1988

De Steek

Dat de vaak ijskoude schuur van Willem van Laarhoven toch steeds aanvoelde als een warm nest ondervonden de bouwers toen ze in een kille, slecht verlichte, (via de PNEM kon men aan TL verlichting komen om daarmee de Romny- hut wat beter te verlichten) ongezellige loods van de Fa. Schapers konden gaan bouwen. Enerzijds blij met toch een alternatief, anderzijds het gemis van ‘De Schuur’. De omgang met Mary die de Romny-hut huurde, verliep in het begin moeizaam, of dat het nou aan Mary lag of aan zoals Jan Marcelissen en Pieter van Leeuwen zeiden dieje koleren hond laat ik in het midden, ik weet wel dat het later toen den hond werd opgesloten stukken soepeler ging lopen en men zelfs gebruik kon maken tijdens het verven van de doorhem zelf gebruikte verwarmde loods. Er wordt een voor Faant begrippen kleine wagen gemaakt. Het motief is een steek van de prins verwijzend naar de nieuwe prins Jan van Brummelen die na 12 jaar Prins Bert I komt aflossen. Vanuit het hart van de steek wordt door een bierglas op twee handen een kop opgetild, voorstellende een prins carnaval. Tijdens de optocht breekt de draad van de lier die de kop op moet tillen, gelukkig staat de kop op zijn hoogste punt, zodat maar weinig mensen dit is op gevallen. Prompt volgt er vanuit de jury en carnavalsvierend Faantelaand de vraag waarom van betreffende kop niet de karikatuur van Jan van Brummelen is gevormd. Op het juryrapport staat dan ook de alles zeggende tekst. Prachtige wagen, goed afgewerkt maar het contact met het publiek ontbreekt. Juryleden begrepen niet allemaal dat het motto de nieuwe prins was. De Faant wordt geconfronteerd met een verwachtingspatroon. Er is een reputatie opgebouwd en het publiek rekent op iets speciaals. Adel verplicht. Henk Luijbregts loopt als Faantste Faant voorop, voor het eerst vergezeld van zijn vrouwelijke tegenpool “ De Grotste Ouwe Droif,” die eer viel Ine van Leeuwen ten deel.

Diskwalificatie

Een tweede prijs is ons deel, maar als later de jury CV de Reutefleutes uit de uitslag neemt omdat ze de wagen gekocht zouden hebben, schuiven we alsnog op naar de eerste positie. Maar het voelt niet als een echte overwinning.


Foto's 1986
Foto's 1987
Foto's 1988