2002

Oud en Jong

Crisisberaad bij De Faant? Inderdaad. Crisisberaad bij de Faant. En ook al wordt de soep uiteindelijk niet zo heet gegeten als ie wordt opgediend, de bouwers luiden terecht de noodklok. De vaste aloude kern van de bouwclub maakt een keuze tussen gevoel en verstand waarbij het gevoel overwint. Ze staan even op een splitsing zonder bewegwijzering. Men hinkt op meerdere gedachten. Het ambitie niveau onder de bouwers is divers. De een wil mee blijven draaien in de top, de ander maakt het niet zoveel uit. Privéomstandigheden dienen te worden gerespecteerd, maar kunnen nobele bouwplannen beïnvloeden. Discussie is er ook over de jurering, die het accent meer en meer verschuift naar een sterke presentatie. In hoeverre moeten we daaraan tegemoet komen? Om de boel wakker te schudden wordt in De Faantstraot een flyer gestopt met een noodkreet. Een oproep aan ieder die wil komen bouwen. Door de jaren heen hebben de ouwe rotten lief en leed met elkaar gedeeld. De stelling is dat ook dit probleem kan worden overwonnen. Zij het dat er enorm veel veerkracht van ze zal worden verwacht. En niet alleen dit jaar, maar meerdere jaren ter overbrugging naar een lichting opgroeiende snotpinnen die er wellicht aan zit te komen en die de fakkel kan gaan overnemen. Aan de basis wordt er in ieder geval keihard gewerkt. Andre en Carola Fens zorgen ervoor dat de jonge garde aan de slag gaat in de werkplaats van Ad van Steijn. Het motto ‘Oud en joeng, daor draai ut oem’ is voor De Faant wel zeer toepasselijk. Er wordt een loopgroep gemaakt die zich uitmuntend presenteert rond de wagen, wat wederom een tweede plek oplevert tussen winnaar C.V. de Speer en C.V. Tjop Tjop. Maar even hoopvol is het feit ‘dat ‘ut klenste grut’ al voor de vijfde achtereenvolgende keer deelneemt en de koning te rijk is met een tweede plaats. De eretitels “ Faanste Faant “ en “ Grotste Ouwe Droif “ zijn dit jaar voor respectievelijk Bert Fens en Carola Fens. De Faant laat zien, dat er rek zit in de club. Maar bovenal toekomst.

Trots

Cor Baardemans schrijft hierover in het jaaroverzicht. Bij de grote wagen waren enkele nieuwe mensen te begroeten, leden die het naar hun zin hadden tijdens het bouwen. Anderen die door tijd gebrek hadden afgemeld kwamen ieder uurtje dat ze over hadden helpen dat doet goed, natuurlijk ligt er bij bepaalde personen nog te veel op hun schouders, maar ook hier zullen we in de toekomst een oplossing voor vinden daar ben ik na het geen er dit jaar gebeurd is van overtuigd. Ik moet voorzichtig zijn met uitspraken maar toch als we volgend jaar enkele maanden eerder beginnen en we weer een beroep kunnen doen op alle leden al is het maar enkele avonden in de week, we misschien kunnen zeggen het was vijf voor twaalf maar nu zitten we weer in een spiraal naar boven. Als er dan ook nog eens een nieuwe bouwlocatie komt wat de C.O.R ons al zo lang beloofd, ben ik er van overtuigt dat CV De Faant over enkele jaren weer achter in de optocht rijd op zondagmiddag, als afsluiting, als pronkstuk, als finale.

2003

Lachen

Noblesse oblige. De perikelen van afgelopen jaar hebben er wel toe geleid dat steeds meer leden die de bouwers een warm hart toedragen van mening zijn dat een grote, liefst 210 leden tellende, gerenommeerde club als De Faant aan zijn stand en zijn rijke historie verplicht is een wagen te bouwen die meedoet om de prijzen. Een wagen van niveau. Die trouw blijft aan zijn eigen bouwstijl. Die de kracht blijft uitstralen van een club met een enorme reputatie. Er komt een pronkstuk de werkplaats uit van een groter formaat dan de drie afgelopen jaren het geval was. Het is een wagen zoals de mensen die van De Faant kunnen verwachten. Met oog voor detail, een goed doordacht kleurgebruik, maar zoals altijd ook arbeidsintensief. De variaties op het motto: ‘Ge lacht oew èige te barste’ zijn talrijk. Ook nu weer een door Dré en Carola Fens gecoördineerde fraaie loopgroep als presentatie van het geheel. Een dag eerder hebben zij voor het eerst in de historie als Faanten meegedaan aan de optocht in D’n Haaykaant. Traditioneel lopen de” Grotste Ouwe Droif “ dit keer Marion Marcelissen en “Faantste Faant” André Fens voor de wagen uit. De Faant is fier op zij creatie. Maar de concurrentie is ook zeer sterk. De ijzersterke bouwers van C.V. Tjop Tjop melden zich met de joker aan de top en nemen het roer over van C.V. de Speer. De Haoverakkers worden derde. En wij? Wij worden vierde. Dat is tevens een historisch feit. Want nog nooit eerder belandden we op deze voor ons onwennige positie. De Juupkes en De Schelfjes komen na ons. Onze snotpinnen trekken dit keer een lange neus naar de ouwe knarren. Zij worden bij de jeugd- groepen tweede.

2004

Venetiè

Druppelsgewijs komen er wat meer handen helpen. Er komen nieuwe gezichten, naast een kern die nog altijd breed is en die nieuwe energie lijkt te hebben vrij gemaakt nu hij bij het bouwen wat regelmatiger wordt omringd door jeugdig elan en vrouwen. De Faant is van oudsher een club voor jong en oud en dat zal het ook blijven. Dat gaat prima samen. Het beleid is er op gericht de mooie club het eeuwige leven te geven en daarom moeten er meer snotpinnen worden geïntegreerd, en natuurlijk ook vrouwen laat Pieter van Leeuwen weten, want zoveel gebak en worstenbrood heb ik in al die jaren dat ik bouw nog nooit gehad. Terwijl de amusementsavonden furore maken, groeit bij iedereen het besef dat van oorsprong de wagen het visitekaartje is van de vereniging. ‘Daor moette wai òk grots oep blaive gaon’ vindt Kaizer Bertus, die in zijn voorwoord in De Faantstraot de omstandigheden in de bouwhal hekelt. Toch wordt er hard gewerkt door de Faanten. Een Venetiaans carnaval wordt op sublieme wijze gestalte gegeven. In het ontwerp van Paul Marcelissen zien we dat hij bewust ruimte heeft gemaakt voor bouwers die zich willen uitleven in het wat eenvoudigere vormwerk. Het plan werkt. Want een flink deel van de bouwploeg stort zich op de vormgeving van de beroemde Rialtobrug Ponte Rialto in Veneti?. Het resultaat is verbluffend en op zondag 22 februari draait met “ Grotste Ouwe Droif” Heleen Gamers en “ Faantste Faant ” Toon de Meijer voorop een pronkstuk van de eerste orde de Kaizersdaik op. De op het Ventiaanse carnaval geinspireerde kostuums, vervaardigd door o.a. Lia van Kuijk, Rian Vissers, Henriette Marcelissen, Diana Luijbregts, Marianne Fens, Heleen Gamers, Rian Luijbregts en Carola Fens zijn van grote klasse. ‘Wai pèère ‘m apart, naor de Commedia dell’ Arte’ is de tekst op een bijpassend masker waarmee de trekker voor het eerst sinds jaren weer is ingebouwd. En apart is ie zeker. De creatie maakt de tongen weer stevig los al doet de mening van de jury ons smalend lachen, als zij spreken van een nieuwe bouwstijl bij De Faant. Voor het eerst in vijf jaar gaat de eerste prijs weer naar Domicilie Boelaars. Ook de overall prijs wordt voor de eerste keer gewonnen. Een prachtige prestatie temeer omdat C.V. Tjop Tjop ook weer schitterend werk heeft geleverd. De Faanten staan bij de prijsuitreiking versnipperd op het Heereplein, maar belanden uiteindelijk met een flinke groep op de zegekar, die via de Haven en ’t Spant naar Boelaars trekt. De jeugdgroep ‘pèèrt ‘r mee de twedde prais achteraon’ en stort zich ook in traditionele maandagavonduitbarsting van C.V. de Faant.



Foto's 2002
Foto's 2003
Foto's 2004