1992
Schaeffer/Bloemsaat
Enkele tegenslagen krijgt de bouwploeg te verwerken in de aanloop naar het carnaval van 1992. Tim Reyntjens laat ons weten dat zijn overvolle werkplaats dit jaar geen ruimte biedt voor de wagenbouw. C.O.R- bestuurslid Cor Verkolf zorgt er echter voor dat we in de schuur bij de gemeentewerf in de Julianalaan terecht kunnen. We krijgen daar gezelschap van De Reutefleutes en de C.O.R. terwijl ook de Gallibent komt knutselen. Het gaat om een noodoplossing, want ook deze schuur zal de slopershamer niet kunnen ontlopen. De bouw begint daarom extreem laat (half december met gelukkig een late carnaval) ook al omdat Cor Baardemans wordt geveld door een hernia en Anton Mureau een aantal weken niet beschikbaar zal zijn, waardoor de voorbereidingen stagneren. Er wordt besloten dit jaar niet de grote, hoge legerwagen te gebruiken, maar het kleine onderstel dat ‘kaal’ iets meer dan 4 meter meet en al vaker is gebruikt en verlengd.
Tekening
Paul Marcelissen maakt een pracht van een tekening qua idee vooruitlopend op de Europese eenwording, die hij buiten bij aanvang van de bouw uitspreidt maar waarvan de bouwers slechts een glimp zullen zien, omdat een stormachtige wind het kunstwerkje met een ruk meeneemt. Nooit is er iets meer van de tekening vernomen. Of zoals Kaizer Bertus in de Faantsstraot dicht: ‘Heel de bouwploeg heeft gezocht. Van van Bavel tot de Boerenbond. Maar niemand die de tekening vond’. Bij al deze tegenspoed ziet de redactie van ons clubblad toch nog een voordeel. Fanatiek bouwer Tonny van Rooy woont nu zo dicht bij de bouwschuur dat ie nu ook kan gaan verven en plakken tussen de soep en de aardappelen van de kerstmaaltijd door. Niettemin wordt er een huzarenstukje geleverd van de eerste orde. Lurkend aan de koffie ontstaat er meesterlijk idee, waarbij de wortels van het carnaval worden geraakt in de vorm van een rolomkering. Burgemeester Schaeffer als fysiotherapeut, die C.O.R.-voorzitter Hans Bloemsaat (in het dagelijks leven fysiotherapeut) op de massagetafel heeft en behandelt. Zonder tekening wordt begonnen, wat sommige bouwers demotiveert, maar m.n. Jan van Seters, Bertus Keijzers, Ad Blankers, Martin en Tony van Rooij en Jos en Toon de Meyer, Jan Blankers, Ad van Gils, Jan en Paul Marcelissen, Anton Mureau en Gerrie Koops begrijpen dat er juist nù een stapje extra moet worden gedaan, terwijl Pieter van Leeuwen met de langzaam herstellende Cor Baardemans op en neer pendelt tussen schuur en garage van Paul Marcelissen in Het Spant. Hier maakt laatstgenoemde met de second opinion van broer Jan als vangnet van de karikaturen van Schaeffer en Bloemsaat twee meesterwerken. De twee prominenten zijn trots wanneer zij zichzelf in het vizier krijgen.
Emotioneel
Een beduusde burgemeester Schaeffer schiet een fotorolletje vol, Bloemsaat schiet zelf vol. ‘Zijn kop’ pronkt,( in de polyester gezet door de gebroeders Zijlmans ) tijdens carnaval nog jaren aan de gevel van zijn huis in de hoofdstraat en lag sinds voorkort ( nov. 2007 ) zij het enigszins gehavend nog opgeslagen in de werkplaats van de gebroeders Zijlmans. De jury prijst de actualiteit en de presentatie van de wagen die men zeer carnavalesk vindt. ‘Koppen zeer gelijkend’. Een qua omvang kleine wagen laat een grootse indruk achter in het Faantelaand en wederom word de eerste prijs behaald. Verrassend is wel dat de loopgroep van CV Meezunalle, CV de Faant verslaat in de strijd om de wisselbeker. De eretitels zijn dit jaar voor An Mureau zij is de “ Grotste Ouwe Droif ” met aan haar zijde Pieter van Leeuwen als de “ Faantste Faant ”.
1993
Verenigd Europa
Het Faantelaand snakt naar een permanente centrale bouwlocatie en kijkt met enige jaloezie naar Oosterhout waar iets dergelijks al gestalte begint te krijgen. Voor 1993 is er door toedoen van de C.O.R. bouwruimte beschikbaar gesteld in de Theo van Delftstraat in de Boterpolder. Ook de Leuthappers, De Haoverakkers en de Reutefleutes bouwen hier. Paul Marcelissen heeft zijn vorig jaar weggewaaide tekening nog goed in zijn geheugen zitten en ontwerpt opnieuw een Verenigd Europa. Maar ook nu zal de wind een belangrijke rol spelen. Op carnavalszondag ziet de C.O.R. zich genoodzaakt een crisisberaad te beleggen met alle deelnemende carnavalsclubs over het wel of niet doorgaan van de optocht.
Crisisberaad van de COR met de carnavalsclubs over de optocht van 1993
Door het onstuimige weer met storm, hagel en regen vindt men het risico namelijk te groot voor met name de grote wagens. De Faant kan dit beamen, want bij een poging de wagen voorzichtig naar buiten te rijden, blies de wind deze zomaar 15 meter vooruit, gelukkig zonder gevolgen. Slechter verging het de Reutefleute met hun driemaster zij moesten op maandag nog flink aan de bak om de opgelopen schade te herstellen. De optocht wordt uitgesteld naar dinsdagmiddag. Dat pakt goed uit, want de stoet is zonovergoten en de publieke belangstelling is er nauwelijks minder om. Dat merken ook Jan Marcelissen en Lenie Kallemein als “Faanste Faant“ en “Grotste Ouwe Droif“ die de meute vooraf gaan. De Faant laat met zijn kleurrijke wagen zien, volledig achter de Europese eenwording te staan, zoals het ook al jaren voorstander is van gezamenlijk bouwen. De jury overlaadt ons met complimenten en sluit af met de woorden: “De Faant kent geen grenzen“. De frietzak, een onderdeel van de wagen werd verkocht aan “Broodje Piraat“ en heeft daar tijdens carnaval nog enkele jaren voor de deur gestaan.
Prijzengeld
Bij aankomst in ons domicilie na de prijsuitreiking blijkt de geldprijs op een of andere manier te zijn verdwenen. Ter compensatie voor dit verlies houden de COR en de Raad van Elf spontaan een collecte onder hun zelf en andere carnavalsverenigingen, een heel sportief gebaar dat zeer word gewaardeerd. Gelukkig word later op de avond het zoek geraakte prijzengeld door een eerlijke vinder terug gebracht. Het bijeen gecollecteerde bedrag zal later, aangevuld met een bijdrage van CV de Faant aan het rode kruis worden geschonken.
1994
Ziegeunerwagen
Dorpse en politieke perikelen vormen altijd een dankbare inspiratiebron voor deelnemers aan de optocht. De Faant heeft al meer dan eens bewezen daar ook goed op in te kunnen spelen. Zo ook in 1994 waar in de uitvoering wordt verwezen naar de verhuizing van het woonwagenkamp van De Kerklaan (naast het zwembad) naar De Boterpolder. Hoewel dit probleemloos verliep, ging e.e.a. nu ook weer niet geruisloos. Een opvallende karakteristieke zigeuner trekt op zijn woonwagen met als motto ‘entele oem dur te gaon’ door de straten van het ijskoude Faantelaand. Een waarzegster voorspelt de toekomst van de woonwagenbewoners. De Faanten langs de kant herkennen het tafereel. De bouw, wederom in een andere hal, maar wel in de Theo van Delfstraat, verloopt voorspoedig. Het gaat de bouwclub voor de wind. De namen van maar liefst 24 bouwers worden gemeld in de Faantstraot, want naast al vaak genoemde namen werken ook mee: Henk van den Kieboom, Andy Marcelissen, Jan en Berry Blankers, Rene van Uijen, Patrick Marcelissen, Gerry Koops, Hans van Gennip, Peter Zijlmans, Henk Luybregts, Sjaak Sneijers, Peter van der Pluijm en Jurgen Lensvelt. Ze kapen de eerste prijs weg voor de nog prille C.V. de Haoverakkers met een jurybeoordeling die er wederom niet om liegt: ‘Nergens in de regio hun gelijke’. Maar Kaizer Bertus roept wederom en nu haast wanhopig: ‘Waor bouwe wai volgend jaor?’ De altijd op de achtergrond opererende Paul Marcelissen moet er dit jaar echt aan geloven als “Faanste Faant “ staat hij ineens volop in de schijnwerpers. Hij vervuld, bijgestaan door “Grotste Ouwe Droif“ Belinda van den Kieboom, ook deze rol met verve.
Zigeuner
De jeugdige Patrick Marcelissen wou zijn grotere broers laten zien dat hij het ook in de vingers had en begon met veel elan aan het gevaarte en ik moet zeggen met succes, zijn oudere broers keken vol trots naar het bouwwerk van hem konden ze in de toekomst nog veel plezier hebben dachten ze stilletjes. Maar zomaar in eens was het enthousiasme verdwenen, vier of vijf weken stond een halve zigeuner verlaten in de hoek, de tijd begon te dringen maar de broers vertikten het om de pop af te maken. Als je ergens aan begint moet je het ook maar afmaken was hun antwoord als de andere bouwers eens vroegen of zij dan de pop niet af konden maken. Maar zomaar ineens was Patrick er weer zodat de zigeuner toch nog op tijd af was . Wat er precies is gebeurd is niet bekend maar ik denk dat er in huize Marcelissen destijds enkele pittige gesprekken hebben plaats gevonden. Bijna moesten we trouwens deze locatie vroegtijdig verlaten omdat er een wagen in de vernis gespoten was, dit tegen alle gemaakte afspraken in, gelukkig kon Cor Verkolf de mensen in het naast gelegen PTT gebouw tot bedaren brengen, al duurde het bijna een week eer de stank was opgetrokken.
1995
Màànd mee Join
Dat volgende jaar kent dan ook weer een spannende aanloop. ‘Tijd dringt voor wagen -bouwers’, kopt De Stem. ‘Carnavalsoptocht Faantelaand in gevaar’ meldt De Langstraat. Het wordt weer nijpen. De C.O.R. onder voorzitterschap van Chris Verhoeven onderneemt een ludieke poging op het gemeentehuis, maar vindt weinig gehoor. Alleen wethouder Charley Meyer begrijpt het probleem en samen met enkele sympathisanten vinden zij nota -bene een inwoner van het Belgische Turnhout, die bereid is zijn hal in Dombosch te verhuren voor een periode van 2,5 maand. Een aannemer uit Etten-Leur werpt zich op als iemand die het carnaval een warm hart toedraagt en sponsort een groot gedeelte van de huur. Omdat de hal was voorzien van een loopkat die de gehele hal kon bestrijken, kon de wagen binnen al bijna in zijn geheel worden opgebouwd. Een luxe die zich nooit meer zal voordoen. Samen met De Reutefleutes, De Haoverakkers, De Leuthappers en De Laanterfaanters wordt er gezellig gebouwd. Het Faantelaandse motto is: ‘Noeg gekker es un ne riek’. De bouwploeg van de faant kiest voor enkele varianten van dit motto’. De wagen van De Faant laat onder andere iemand zien die zo gek is ‘es un ne join’ en iemand die ‘es un maand’ is. Het niveau van de wagens is hoog. Cor Baardemans en Adrie Sneijers dit jaar gekozen als “Faanste Faant “ en “Grotste Ouwe Droif “ gaan de stoet vooraf op zondagmiddag. De Faant komt als winnaar uit de bus. De wagen is in artistiek opzicht misschien wel een van de beste tot dan toe. Gek genoeg is hij een beetje in de vergetelheid geraakt.
Bouwersbal
Dit is ook het jaar dat het inmiddels traditionele "Bouwersbal" is ontstaan, georganiseerd door De Leuthappers werd dit echter pas in mei gehouden, locatie was café Berende.
Foto's 1992
Foto's 1993
Foto's 1994
Foto's 1995
